با ت و می مان م. به عشق تو زنده ام. هم ابر باشد! هم خیابان خیس باشد! اما نه تو باشی نه. دستی برای فشردن باشد نه پایی برای قدم زدن باشد و نه نگاهی برای زل زدن.

فاصله بین داشتن و نداشتن صرف فعل خواستن است. شیشۀ نازک احساس مرا دست نزن! چ ندشم می شود از لکۀ انگشت دروغ. نمیتونم ببخشمت دور شو برو نبینمت. تیكه ای بودی از دلم گندیدی و بریدمت. هزار و یك رنگی بدون دروغ و نیرنگی بدون. واسه دل عاشق من بد نامی و ننگی بدون. راهمو كج كردی عزیز عشقمو رد كردی عزیز. خودت ندونستی چی كردی با ما بد كردی عزیز. یادت میاد گفتم بهت اگه نمیشی مرهمم. تو رو خدا زخمم نشو كه تیكه پاره است بدنم. بیست روزنامه معتبر چاپ م.

به بهانه صدایی که مرا یادآور خدا بود. هرچندکه قبه ی نبی خضرا. گنبد های جهان همه زردند حتی اگر از حجاز برگردند. آهو نشدیم آدمیم آقا! ما از کرمت امان نمی خواهیم. ایکاش همیشه بنده ات بودیم ای کاش رهایمان نمیکردند. روزگاراني نه چندان دور و نزديك. بعضی حرف ها و خاطره ها. چه یک ثانیه از عمرشان گذشته باشد , چه ده سال. غم دارند , آه دارند. اما مضحک می شوند! با همه ی پرنگیشان! همین و . میرسی به اینجا که وقتی د.

سلام به تو كه بهتريني و برايم بهترين خواهي ماند. سلام به تو كه مقدس ترين آفريده خدائي. و مرهم اين جان خسته . اي در شب هاي دراز زمستان . تو پرنده اي هستي در آسمان زندگي من كه هرنفسم به تو مي انديشم و با خيال تو زندگي مي كنم . چشمم در انتظار توست و دلم در گرو عشق تو . دوست دارم تورا تنگ در آغوش بگيرم و تمام دلتنگيهايم را باشعرهايم به سرزمين چشمانت. دوستت دارم بيشتر و بيشتر از هميشه.